Aktualności

Szczegóły: Opublikowano: 10 kwiecień 2019

W ramach Światowego Dnia Świadomości Autyzmu, w dniach 06-07.04.2019, odbyła się na naszej uczelni konferencja pod hasłem „Kolorowy Świat Autyzmu”. Współorganizatorem przedsięwzięcia był Zakład Badań Społecznych. Przez dwa dni w PWSIiP gościli wykładowcy z całej Polski, specjalizujący się w pracy z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (m.in. Jacek Kielin, Monika Kożuchowska-Dojlido). Uczestnicy konferencji usłyszeli o nowych narzędziach diagnostycznych oraz terapeutycznych.

Ten szczególny czas osłodził wszystkim uczestnikom tort z okazji 5-lecia Fundacji dr Otis, która jest pomysłodawcą świętowania Dnia Świadomości Autyzmu w Łomży.
Wydarzeniu towarzyszyła wystawa prac osób odbywających karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w Grądach Woniecko oraz prac Emila Poteraja.

Szczegóły: Opublikowano: 10 kwiecień 2019

– Aby starzeć się godnie, trzeba mieć za co – sentencjonalnie określił prof. Zenon Wiśniewski dwie dominanty plenarnego posiedzenia Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej Polskiej Akademii Nauk, które odbyło się w Państwowej Wyższej Szkole Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży.

Znany ekonomista podkreślał, że urzędy pracy nie mają funduszy na aktywne formy wsparcia osób bezrobotnych z grupy powyżej 50 roku życia. Zilustrował ten problem opisem eksperymentalnego projektu, który obejmował powiaty toruński, grudziądzki oraz włocławski. Tamtejsi długotrwale bezrobotni zamiast „ryby”, czyli zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego, otrzymali „wędki” – wizyty u fryzjera, kosmetyczki, stomatologa, indywidualne spotkania z coachem, premię za znalezienie pracy. Połowa z nich rok po zakończeniu projektu pracowała.

– Osiągnęliśmy lepszy wskaźnik niż Niemcy, u których takie działania aktywizacyjne są codziennością, ale my mieliśmy pod swoją opieką zaledwie sześćdziesiąt osób, a oni tak pracują standardowo, nawet z bezrobotnymi w bardzo trudnej sytuacji: dłużnikami oraz osobami zobowiązanymi do płacenia alimentów. Gdybyśmy wypracowali takie niestandardowe narzędzia wsparcia w Polsce moglibyśmy zaktywizować bez problemu ok. dziewięćdziesiąt tysięcy bezrobotnych z grupy 50 plus – podkreślał profesor.

Debatę „Krajowa a lokalna polityka senioralna – aktywizacja i wsparcie” moderował prof. Janusz Witkowski, w latach 2011-2016 prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Nakreślił kontekst demograficzny: w 2050 roku 3,5 mln Polaków będzie miało osiemdziesiąt i więcej lat, będą stanowili 10 proc. społeczeństwa, wzrośnie wskaźnik niemłodych dzieci (50-64 lata) opiekujących się zniedołężniałymi rodzicami (80-latkowie i starsi). Debacie przysłuchiwali się lokalni decydenci, studenci i aktywni seniorzy z Łomżyńskiej Społecznej Rady Seniorów pod przewodnictwem Grażyny Czajkowskiej. Radę powołał w 2015 roku prezydent Łomży Mariusz Chrzanowski, który na spotkaniu poinformował, że w ratuszu tworzony jest nowy etat – asystenta do spraw osób starszych i z niepełnosprawnością. Osoba zatrudniona na tym stanowisku ma być przewodnikiem po urzędniczych zawiłościach, pomagać w wypełnianiu dokumentów oraz poruszaniu się po korytarzach i gabinetach Urzędu Miejskiego.

Profesor Stanisława Golinowska (w 1991 r. jako dyrektorka Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych kierowała badaniami nad ubóstwem; niedawno ukazała się jej książka „O polskiej biedzie w latach 1990–2015” ), podkreślała, że starość jest heterogeniczna, czyli niezwykle zróżnicowana. Wiek 55-67 to aktywne starzenie się, 67-80/85 to tzw. „trzeci wiek”, czyli era babć i dziadków troskliwie opiekujących się wnukami, 80-85 i więcej – to „czwarty wiek”, potrzebujący ciepła i bliskości, najbardziej narażony na zapomnienie, porzucenie, samotność, choroby... – Zdrowie seniorów jest wielkim wyzwaniem współczesności i przyszłości – stwierdziła.

Profesor Stanisław Golinowska, mówiła także o pożądanych kierunkach zmian: poszerzeniu kompetencji lekarza rodzinnego, aby diagnozował problemy seniorów i mógł proponować konkretne rozwiązania prozdrowotne i rehabilitacyjne; zwalczaniu samotności; instytucjonalnym wsparciu osób przewlekle chorych i z zaburzeniami poznawczymi; instytucjonalnym wsparciu opiekunów osób starszych. – Promujmy zdrowie we wszystkich politykach: krajowych, resortowych, lokalnych, środowiskowych – mówiła profesor, która w marcowym wydaniu tygodniku „Polityka” przekonywała, że „pieniądze biedy nie przegonią”, gdyż dzieci z biednych rodzin mają co prawda smartfony, tablety, ale brakuje im równych szans społecznych czy chociażby dobrych nawyków żywieniowych.

– To biedni kupują największe telewizory, w pogoni za zewnętrznymi oznakami statusu materialnego. Dzięki programowi 500+ zmniejszyła się skala ubóstwa dochodowego w rodzinach, ale nie wyrównało to dostępu polskich dzieci do dobrej oświaty i kultury. Dodatkowo rodzice biednych dzieci mają mniejszą motywację do starania się o pracę. Bieda się zmodernizowała i skomercjalizowała. Ta skrajna, związana z niedożywieniem, dotyka z reguły już tylko osób starszych i samotnych – mówiła profesor Stanisława Golinowska w kuluarach naukowego spotkania.

Ona i jej koledzy z Polskiej Akademii Nauk, profesorowie: Janusz Witkowski, Barbara Szatur-Jaworska, Piotr Błędowski, Zenon Wiśniewski, przytaczali niezliczone wyniki analiz GUS, Eurostatu, prognozy demograficzne na lata 2050, 2080.

– My tego na szczęście już nie dożyjemy – mówili z uśmiechem naukowcy, a spoglądając na najwyższe rzędy auli, zasiedlone przez studentów zarządzania, administracji i pracy socjalnej, dodawali profetycznie: – To wy będziecie tymi seniorami, tym czwartym najstarszym społeczeństwem Europy.

Plenarne posiedzenie Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej PAN zorganizowała w PWSIiP profesor Cecylia Sadowska-Snarska, która od bieżącego roku akademickiego jest wykładowcą w łomżyńskiej uczelni, kierownikiem Katedry Przedsiębiorczości PWSIiP i jednocześnie jedyną w kraju przedstawicielką publicznych uczelni zawodowych należącą do prestiżowego gremium polityków społecznych Polskiej Akademii Nauk. Jej koledzy z naukowego „podwórka” Polskiej Akademii Nauk, łącznie szesnaście osób, są w Łomży od poniedziałku. Zwiedzili skansen w Nowogrodzie, odwiedzili Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży. Poznali, dzięki narracjom historyka Adama Sokołowskiego oraz regionalisty Wojciecha Winko, ciekawą historię miasta i regionu. W niuanse uczelnianej historii wprowadził przyjezdnych rektor PWSIiP profesor Dariusz Surowik, który podczas naukowej debaty przedstawił milowe kroki w rozwoju publicznej uczelni zawodowej.

– Uczelnia tworzy pozytywny wizerunek Łomży, jest także przykładem wspaniałej rewitalizacji przestrzeni miejskiej – komentowali profesorowie Zenon Wiśniewski oraz Janusz Witkowski.

Profesor Cecylia Sadowska-Snarka wspólnie z dr. hab. Bogusławem Plawgo moderowali drugą część naukowego spotkania, sesję „Rozwój przedsiębiorczości w kontekście starzenia się ludności – uwarunkowania w skali lokalnej (Łomża i powiat łomżyński)”. Mówiono w niej o determinantach i barierach rozwoju, dostępności wykwalifikowanych pracowników, przedsiębiorczych postawach studentów.

Już niebawem naukowcy z PWSIiP oraz PAN spotkają się ponownie, podczas XXXVII Ogólnopolskiej Konferencji Polityków Społecznych „Praca i Polityka Społeczna – Tendencje i Wyzwania w Aspekcie Przestrzennym”. Spotkanie współorganizowane przez Wydział Nauk Społecznych i Humanistycznych PWSIiP odbędzie się 27-29 maja w Białowieży.

Szczegóły: Opublikowano: 02 kwiecień 2019

– Prowadzę od dziesięciu lat mediacje i widzę olbrzymią potrzebę popularyzacji tej tematyki. W USA, kolebce alternatywnych metod rozwiązywania sporów, kilkadziesiąt procent spraw cywilnych jest rozstrzyganych polubownie. W Polsce zaledwie jeden procent trafia do mediacji – mówiła podczas konferencji prasowej w Sądzie Rejonowym w Łomży dr Marta Skrodzka, koordynatorka tworzonego przy Państwowej Wyższej Szkole Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży Centrum Mediacji.

Łomżyńska uczelnia, przy współpracy z wymiarem sprawiedliwości, będzie kształcić przyszłych mediatorów sądowych, prowadzić badania naukowe, poszerzy ofertę edukacyjną o kursy i szkolenia z zakresu mediacji, stworzy listę własnych mediatorów, będzie popularyzować oraz prowadzić mediacje rówieśnicze w szkołach, zorganizuje Międzynarodowy Tydzień Mediacji (w październiku 2019 roku). – Aby przedsięwzięcie odniosło sukces potrzebowaliśmy instytucjonalnych partnerów – mówił dr hab. Dariusz Surowik, rektor PWSIiP, dziękując przedstawicielom Sądu Rejonowego w Łomży, Sądu Okręgowego w Łomży oraz Sądu Rejonowego w Grajewie. – Mediacja daje nowe możliwości, ale trzeba ją koniecznie popularyzować wśród społeczeństwa oraz prawników. W naszej instytucji w ubiegłym roku zostało przeprowadzonych 97 mediacji, oczywiście jest to mała liczba, biorąc pod uwagę wszystkie 32 tysiące spraw, które trafiły do sądu – mówiła prezes Sądu Rejonowego w Łomży, sędzia Ewa Kłapeć-Kalinowska. Podobnie statystyki kreują się w sądach w całej Polsce. – W ubiegłym roku do sądów powszechnych wpłynęło około piętnastu milionów spraw, z czego prawie osiem milionów spraw cywilnych. Większość z nich mogła być skierowana z zachowaniem przepisów prawa do mediacji – mówiła dr Marta Skrodzka, specjalistka od mediacji gospodarczych.

Geneza

Historia polskiej mediacji sięga dwudziestolecia międzywojennego. Ideę sprawiedliwości naprawczej forsował profesor Leon Petrażycki. Myśl została podjęta po transformacji ustrojowej, a pilotażowy program dotyczył mediacji pomiędzy nieletnimi sprawcami czynu. Wkrótce mediacja była stosowana także na gruncie spraw rodzinnych (np. rozwody, podział majątku), gospodarczych (np. prawo do znaku towarowego, zapłata), pracowniczych (np. odszkodowanie, przywrócenie do pracy). W 2016 roku do Kodeksu postępowania cywilnego dodano rewolucyjne zapisy dotyczące mediacji. Nakładają one na sądy obowiązek informowania stron postępowania o alternatywnych metodach rozwiązywania sporów: mediacja, negocjacja, arbitraż. Kodeks podzielił mediatorów na „stałych” (ich listy zgłaszają sądy, pełnią oni w sądach dyżury, a mediacje sądowe są kierowane do nich w pierwszej kolejności) oraz „zwykłych” (ich. listy mogą tworzyć np. uczelnie, są one upubliczniane na stronach sądów).

Kultura mediacji sięga tysięcy lat wstecz. Mediacja praktykowana była w Mezopotamii, Azji, Japonii, Chinach, wśród rdzennych plemion Afryki, Ameryki Północnej i Południowej. W USA mediacja, negocjacja, arbitraż były odpowiedzią na zakorkowany dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Słusznie uznano, że przewlekłość systemu narusza konstytucyjne prawa obywateli. Amerykański eksperyment okazał się niezwykle udany. W niektórych stanach do 80 proc. spraw cywilnych rozstrzyganych jest na drodze pozasądowej. Również w Polsce widać objawy nowej fali. Do mediacji może kierować strony sporu sąd, ale obywatele mogą z niej korzystać także samodzielnie, na drodze przedsądowej. W ten sposób odciążą zapracowane sądy powszechne.

Aby mediacja stała się chlebem powszednim polskiego wymiaru sprawiedliwości niezbędne są: społeczna perswazja i edukacja. Od marca bieżącego roku studenci prawa, administracji i zarządzania PWSIiP biorą udział w trzydziestogodzinnym treningu z mediacji. Pod okiem doświadczonych mediatorów żacy przygotowują scenariusze zajęć z elementami street law (prawo na co dzień), które będą wykorzystywane w interaktywnej nauce prawa w szkołach średnich. Studenci pełnią także dyżury z doświadczonymi mediatorami w Sądzie Rejonowym w Łomży.

W świetle polskiego prawa mediatorem może zostać osoba, która ukończyła 18 lat i korzysta w pełni z praw publicznych. W przypadku mediacji w sprawach karnych dolna granica wieku wynosi 26 lat, a w sprawach nieletnich istnieje ponadto wymóg ukończenia szkolenia dla mediatorów.

Koordynatorką łomżyńskiego Centrum Mediacji jest doktor nauk prawnych Marta Janina Skrodzka (ur. 1981 r.), która jest stałym mediatorem w sądach okręgowych w Łomży i Białymstoku. Absolwentką Wydziału Prawa UwB. W 2011 roku otrzymała stopień naukowy doktora nadany jej przez Radę Wydziału tejże uczelni. W 2006 roku, dzięki stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, przez pół roku prowadziła badania nad klinicznym nauczaniem prawa na prestiżowym Columbia University w Nowym Jorku. Jako stypendystka Fulbrighta (Fulbright Senior Award) przebywała w roku akademickim 2016/2017 w Columbus School of Law The Catholic University of America w Waszyngtonie, gdzie realizowała projekt badawczy dotyczący mediacji w sprawach gospodarczych. Jest ponadto stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2014 r., a od 2012 do 2016 r. roku była kierownikiem trzech grantów badawczych dla młodych naukowców z zakresu mediacji. Naukowo zajmuje się analizą porównawczą amerykańskiego i polskiego prawa spółek oraz alternatywnymi metodami rozwiązywania sporów. Jest autorką i współautorką ponad 80 publikacji naukowych. Na Wydziale Prawa UwB koordynowała prace Studenckiej Poradni Prawa, którą pod jej rządami ogólnopolski dziennik „Rzeczpospolita” uznał za najlepszą tego typu poradnię w kraju. W 2013 roku została wyróżniona przez Ministra Sprawiedliwości medalem „zasłużony dla wymiaru sprawiedliwości”, za dokonania związane z rozwojem edukacji prawniczej oraz popularyzację pracy pro bono. W PWSIiP pracuje od roku na stanowisku adiunkta.

Szczegóły: Opublikowano: 01 kwiecień 2019

Jeszcze niedawno, jako młodzieżowa mistrzyni Polski w boksie, zapowiadała, że zamierza przejść na zawodowstwo oraz podbić krajowe i światowe ringi. Aneta Gojko, studentka zarządzania Państwowej Wyższej Szkoły Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży, została w sobotę złotą medalistką Polski w boksie. – Tytuł mistrzowski w seniorkach to spełnienie jednego z moich marzeń. Emocje i adrenalina jeszcze nie opadły. Dziękuję wszystkim na uczelni, którzy we mnie wierzyli: kolegom, koleżankom, wykładowcom – mówi Aneta Gojko.

19. Mistrzostwa Polski Seniorek w Boksie odbyły się w Grudziądzu. Aneta Gojko (UKS Boxing Sokółka) w walce finałowej pokonała Paulinę Sobieską (LKS Niedźwiedź Kętrzyn) 5-0. Zawodniczki zostały sklasyfikowane w kategorii wagowej +81 kg. – To była dobra walka, wszystko układało się po mojej myśli. Pokonanie Pauliny to był mój rewanż za porażkę sprzed czterech lat – mówi dwudziestoletnia mistrzyni.

Aneta Gojko urodziła się i wychowała w Sokółce, gdzie trenuje pod okiem doświadczonego Tomasza Potapczyka z UKS Boxing Sokółka. W Łomży jest dodatkowo pod skrzydłami trenera Zbigniewa Maleszewskiego, prezesa BKS „Tiger” Łomża. W październiku 2018 roku w Wałczu wywalczyła złoty pas w młodzieżowych mistrzostwach Polski. W tym samy roku rozpoczęła studia w PWSIiP, jako sympatyczna, zabawna i rozpoznawalna studentka pierwszego roku zarządzania. Studia to jej polisa na alternatywne życie, ubezpieczenie na wypadek nieprzewidywalnych zdarzeń losu. – W 2014 roku na zgrupowaniu we Włoszech doznałam poważnej kontuzji. Długo leczyłam przesunięty dysk i wiem, co znaczy smak sportowej niepewności – mówi Aneta Gojko.

O Anecie Gojko, jej pasji i kobiecej sile, pisaliśmy niedawno w artykule „Tańcząca na ringu”.

https://www.pwsip.edu.pl/uczelnia/aktualnosci/973-tanczaca-na-ringu

Szczegóły: Opublikowano: 26 marzec 2019

– Etos inteligencki był najmocniejszy w okresie II RP. Dzisiaj poczucie misji inteligencji, czyli ludzi, którzy są w służbie państwa, samorządów, na uczelniach, nie jest już tak powszechne – twierdzi dr hab. Marek Rymsza. Znany socjolog, specjalista z zakresu polityki społecznej, organizacji pozarządowych, doradca Prezydenta RP, przyjechał do Państwowej Wyższej Szkoły Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży na uczelniane obchody Międzynarodowego Dnia Pracy Socjalnej, gdzie popularyzował prezydencki projekt centrum usług społecznych.

W rozmowie publicystycznej z Jolantą Święszkowską dr hab. Marek Rymsza opowiada o nowym odkrywaniu myśli Edwarda Abramowskiego, filozofa i społecznika, autora „Zmowy powszechnej przeciw rządowi”.

Socjolog wyjaśnia czym jest etos inteligencki, dziś oraz dawniej. Mówi o tzw. „Karnawale Solidarności”, czyli krótkiej erze wolności w PRL. – Doświadczenie Solidarności jest naszym czynnym kapitałem kulturowym. W żadnym innym państwie komunistycznym, co drugi dorosły człowiek nie powiedział, że chce żyć w państwie wolnym i niezależnym. Nasza zdolność do organizacji ad hoc to pokłosie tych doświadczeń, ale problem polega na tym, że doświadczenie Solidarności było odświętne, stan wojenny nie pozwolił, aby ten ruch społeczny zamienił się w praktykę dnia codziennego – mówi dr hab. Marek Rymsza. – Potrafimy łatwo organizować się na masową skalę w przestrzeni publicznej, ale nie umiemy tego zamienić w pracę u podstaw, w codzienne „dłubanie” na rzecz idei. W logice polaryzacji gubimy połączenie pluralizmu z dobrem wspólnym.

Dr hab. Marek Rymsza opowiadał o regulacjach prawnych fundacji i stowarzyszeń. – Od strony formalnej fundacje mogą być zakładane do realizacji celów społecznych i gospodarczo użytecznych. To formuła pochodząca z lat 80. XX wieku, gdy fundacje miały być podmiotami łatającymi dziury korodującego socjalizmu. To nie był przypadek, że władza socjalistyczna zgodziła się na fundacje, a nie zgodziła na stowarzyszenia. Wolność stowarzyszania się była do końca obywatelom odbierana, ponieważ jeśli pozwolimy ludziom stowarzyszać się w sposób wolny, nawet w celach niepolitycznych, to automatycznie wolność praktykowana będzie wolnością polityczną oraz wyłomem w systemie powszechnej kontroli – mówi socjolog, dodając, że po transformacji ustrojowej prawo do stowarzyszania się uruchomiło olbrzymią działalność obywatelską niekontrolowaną przez państwo.

Zapraszamy do wysłuchania rozmowy!

Dr hab. Marek Rymsza gościł w uczelni na zaproszenie dra Tadeusza Kowalewskiego, kierownika Zakładu Badań Społecznych Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych PWSIiP w Łomży.

Szczegóły: Opublikowano: 22 marzec 2019

Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży tworzy Centrum Mediacji. Uczelnia będzie kształcić przyszłych mediatorów sądowych, prowadzić badania naukowe i popularyzować tematykę mediacji. – W USA, kolebce alternatywnych metod rozwiązywania sporów, kilkadziesiąt procent spraw cywilnych jest rozstrzyganych polubownie. W Polsce zaledwie jeden procent powództw cywilnych trafia do mediacji. Chcemy to zmienić – wyjaśnia koordynatorka projektu dr Marta Skrodzka z PWSIiP. Jako stypendystka Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta i Fundacji Kościuszkowskiej, prowadziła w Stanach Zjednoczonych Ameryki badania nad mediacją i klinicznym nauczaniem prawa.

„Państwówka” podpisała porozumienia o współpracy z Sądem Okręgowym i Sądem Rejonowym w Łomży oraz Sądem Rejonowym w Grajewie. Dotyczą one upowszechniania mediacji. Konkretnie uczelnia będzie kształcić przyszłych mediatorów sądowych, poszerzy ofertę edukacyjną o kursy i szkolenia z zakresu mediacji, stworzy listę własnych mediatorów, wspólnie z wymiarem sprawiedliwości zorganizuje Międzynarodowy Tydzień Mediacji (w październiku 2019 roku). Już dziś uczelnia zaprasza na studia podyplomowe „Mediacje i negocjacje”, rejestracja na nie trwa do końca marca. – Dobry mediator posiada umiejętności miękkie: aktywnie słucha, jest komunikatywny werbalnie i pozawerbalnie, doświadczony życiowo, inteligentny, neutralny wobec problemu i bezstronny w stosunku do osób, z którymi pracuje. Powinien pilnować szacunku i równowagi pomiędzy silną i słabą stroną sporu. Co do wiedzy prawniczej istnieje pewien spór. Oczywiście konieczna jest znajomość podstaw prawa, np. umiejętność skonstruowania ugody. Moim zdaniem znakomitymi mediatorami są również nauczyciele, psycholodzy, osoby posiadające ze względu na wykonywany zawód kompetencje miękkie – wyjaśnia dr Marta Skrodzka.

W świetle polskiego prawa mediatorem może zostać osoba, która ukończyła 18 lat i korzysta w pełni z praw publicznych. W przypadku mediacji w sprawach karnych dolna granica wieku wynosi 26 lat, a w sprawach nieletnich istnieje ponadto wymóg ukończenia szkolenia dla mediatorów.

Geneza

Historia polskiej mediacji sięga dwudziestolecia międzywojennego. Ideę sprawiedliwości naprawczej forsował profesor Leon Petrażycki. Myśl została podjęta po transformacji ustrojowej, a pilotażowy program dotyczył mediacji pomiędzy nieletnimi sprawcami czynu. Wkrótce mediacja była stosowana także na gruncie spraw rodzinnych (np. rozwody, podział majątku), gospodarczych (np. prawo do znaku towarowego, zapłata), pracowniczych (np. odszkodowanie, przywrócenie do pracy). W 2016 roku do Kodeksu prawa cywilnego dodano rewolucyjne zapisy dotyczące mediacji. Nakładają one na sądy obowiązek informowania stron postępowania o alternatywnych metodach rozwiązywania sporów: mediacja, negocjacja, arbitraż. Kodeks podzielił mediatorów na „stałych” (ich listy zgłaszają sądy, pełnią oni w sądach dyżury, a mediacje sądowe są kierowane do nich w pierwszej kolejności) oraz „zwykłych” (ich listy mogą tworzyć np. uczelnie, są one upubliczniane na stronach sądów).
– Kultura mediacji sięga tysięcy lat wstecz. Mediacja praktykowana była w Mezopotamii, Azji, Japonii, Chinach, wśród rdzennych plemion Afryki, Ameryki Północnej i Południowej. W USA mediacja, negocjacja, arbitraż były odpowiedzią na zakorkowany dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Słusznie uznano, że przewlekłość systemu narusza konstytucyjne prawa obywateli. Amerykański eksperyment okazał się niezwykle udany. W niektórych stanach do 80 proc. spraw cywilnych rozstrzyganych jest na drodze pozasądowej. Również w Polsce widać objawy nowej fali, mam nadzieję, że mediacja stanie się naszą dobrą praktyką. Do mediacji może kierować strony sporu sąd, ale obywatele mogą z niej korzystać także samodzielnie, na drodze przedsądowej. W ten sposób odciążą zapracowaną Temidę – wyjaśnia dr Marta Skrodzka.

Aby mediacja stała się chlebem powszednim polskiego wymiaru sprawiedliwości niezbędne są: społeczna perswazja i edukacja. – Od marca bieżącego roku studenci prawa, administracji i zarządzania PWSIiP biorą udział w trzydziestogodzinnym treningu z mediacji. Pod okiem doświadczonych mediatorów żacy przygotowują scenariusze zajęć z elementami street law (prawo na co dzień), które będą wykorzystywane w interaktywnej nauce prawa w szkołach średnich. Studenci pełnią także dyżury z doświadczonymi mediatorami w Sądzie Rejonowym w Łomży. Naszym celem jest kształcić mediatorów i popularyzować tematykę mediacji, docierać do wielu osób i środowisk. W zeszłym roku do sądów powszechnych wpłynęło około piętnastu milionów spraw, z czego prawie osiem milionów spraw cywilnych. Większość z nich, około 80 proc., mogła być skierowana z zachowaniem przepisów prawa do mediacji – wyjaśnia dr Marta Skrodzka.

Doktor nauk prawnych Marta Janina Skrodzka (ur. 1981 r.) jest stałym mediatorem w sądach okręgowych w Łomży i Białymstoku. Absolwentką Wydziału Prawa UwB. W 2011 roku otrzymała stopień naukowy doktora nadany jej przez Radę Wydziału tejże uczelni. W 2006 roku, dzięki stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, przez pół roku prowadziła badania nad klinicznym nauczaniem prawa na prestiżowym Columbia University w Nowym Jorku. Jako stypendystka Fulbrighta (Fulbright Senior Award) przebywała w roku akademickim 2016/2017 w Columbus School of Law The Catholic University of America w Waszyngtonie, gdzie realizowała projekt badawczy dotyczący mediacji w sprawach gospodarczych. Jest ponadto stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2014 r., a od 2012 do 2016 r. roku była kierownikiem trzech grantów badawczych dla młodych naukowców z zakresu mediacji. Naukowo zajmuje się analizą porównawczą amerykańskiego i polskiego prawa spółek oraz alternatywnymi metodami rozwiązywania sporów. Jest autorką i współautorką ponad 80 publikacji naukowych. Na Wydziale Prawa UwB koordynowała prace Studenckiej Poradni Prawa, którą pod jej rządami ogólnopolski dziennik „Rzeczpospolita” uznał za najlepszą tego typu poradnię w kraju. W 2013 roku została wyróżniona przez Ministra Sprawiedliwości medalem „zasłużony dla wymiaru sprawiedliwości”, za dokonania związane z rozwojem edukacji prawniczej oraz popularyzację pracy pro bono. W PWSIiP pracuje od roku na stanowisku adiunkta.

Szczegóły: Opublikowano: 11 marzec 2019

Z wielkim żalem i smutkiem zawiadamiamy o odejściu pani dr Aliny Szepelskiej, nauczyciela akademickiego Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych PWSIiP w Łomży.

Dr Alina Szepelska była związana z naszą uczelnią od 2008 roku. Rok wcześniej obroniła pracę doktorską „Poradnictwo zawodowe dla młodzieży ponadgimnazjalnej (studium przypadku regionu podlaskiego)”, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. M. Juchnowicz (SGH).

Była autorką wielu publikacji naukowych, których tematyka dotyczyła rynku pracy, kształcenia ustawicznego, nierówności społecznych, rozwoju regionalnego, kapitału społecznego. Interesowała ją sytuacja lokalnych liderek, przedsiębiorczych kobiety ze wsi. Była członkinią Narodowego Forum Doradztwa Kariery, nauczycielem akademickim, nauczycielem przedmiotów ekonomicznych w I Liceum Ogólnokształcącym, Zespole Szkół Ekonomicznych oraz Zespole Szkół Weterynaryjnych i Ogólnokształcących nr 7 w Łomży, szkolnym doradcą zawodowym, kierownikiem praktyk, ekspertem Agencji Rozwoju Regionalnego w Łomży, doradcą zawodowym w projektach unijnych realizowanych m.in. przez Wyższą Szkołę Administracji Publicznej w Białymstoku oraz Białostocką Fundację Kształcenia Kadr.

Uczestniczyła w międzynarodowej wymianie kadry akademickiej, goszcząc w Bilecik Sheikh Edebali University w Turcji oraz w Klaipeda State College na Litwie.

Prowadziła warsztaty z doskonalenia kompetencji osobistych, w tym komunikacji społecznej, asertywności i budowania poczucia własnej wartości, takie jak: „Akademia Studenckiej Aktywności”. Jako dr nauk ekonomicznych ze specjalnością: ekonomia rynku pracy, wychowała kilka pokoleń absolwentów naszej uczelni. Była ich wykładowcą, doradcą zawodowym, trenerem personalnym. Zawsze otwarta na problemy studentów, zaangażowana w proces ich kształcenia, przekazująca zdobytą wiedzą i olbrzymie doświadczenie praktyczne w sposób niezwykle merytoryczny.

Dr Alina Szepelska urodziła się 3 maja 1974 roku, zmarła po nagłej i ciężkiej chorobie 9 marca 2019 roku.

Pogrążona w żałobie społeczność akademicka Państwowej Wyższej Szkoły Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży żegna dr Alinę Szepelską, naszą serdeczną Koleżankę o wielkiej kulturze słowa i bycia, oraz składa kondolencje rodzinie zmarłej i jej przyjaciołom.

Szczegóły: Opublikowano: 04 marzec 2019

Magdalena Gotlib z II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Łomży zwyciężyła w konkursie wiedzy „Samorząd terytorialny w Polsce – 20 lat trójstopniowego podziału terytorialnego państwa”. – Odwiedziłam bibliotekę, przeczytałam ustawy, książki i udało się – skomentowała własny sukces uczennica klasy III F o profilu humanistycznym. Konkurs wiedzy zorganizowała Katedra Prawa i Administracji Wydziału Nauk Społecznych i Humanistycznych PWSIiP.

W szranki naukowej rywalizacji stanęło 84 uczniów z kilkunastu szkół średnich. W pierwszej turze młodzi rozwiązywali składający się z dwudziestu pytań test z przepisów czterech aktów prawnych: Konstytucji oraz trzech ustaw samorządowych. Do drugiego etapu zakwalifikowało się 8 finalistów, którzy przed komisją w składzie: prof. dr hab. Joanna M. Salachna, dr hab. Krzysztof Sychowicz, prof. PWSIiP, dr Andrzej Melezini, dr Marta J. Skrodzka, losowali i odpowiadali na dwa pytania.

Na najwyższym stopniu podium stanęła uczennica II LO w Łomży Magdalena Gotlib, która przygotowywała się do konkursu pod czujnym okiem nauczyciela Pawła Bukowskiego. II miejsce przypadło Jakubowi Zduńczykowi z I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Łomży (dumna z sukcesu ucznia była Katarzyna Lipska). Na ostatnim stopniu podium stanął Kacper Warchoł, który do Łomży przyjechał z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. Rotmistrza Witolda Pileckiego w Ciechanowcu, a jego sukces dopingował nauczyciel Adam Olszewski. Laureaci i finaliści odebrali nagrody ufundowane przez sponsorów i patronów honorowych wydarzenia, Starostwo Powiatowe w Łomży, Urząd Miejski w Łomży oraz Rektora PWSIiP: tablet, głośniki bezprzewodowe, słuchawki, ekskluzywne zestawy wiecznych piór oraz książki.
Uczniowie, którzy nie zakwalifikowali się do finału także otrzymali bonus – uczestniczyli w intrygujących warsztatach prowadzonych przez dra Dariusza Perło, prorektora PWSIiP. Ich osią była zagadka kryminalna, a pragmatycznym celem pokazanie młodym jak zbudować zespół oraz efektywnie współpracować.

1 stycznia bieżącego roku minęło dwadzieścia lat od wejścia w życie reformy podziału terytorialnego: w miejsce 49 województw wprowadzono 16 województw, 307 powiatów i 66 miast na prawach powiatu, przy jednoczesnym zachowaniu liczby oraz statusu gmin. Kierownik Katedry Prawa i Administracji PWSIiP w Łomży profesor Joanna Salachna podkreśla, że reforma była olbrzymim wyzwaniem prawnym, wprowadzała zmiany kompetencyjne, majątkowe, instytucjonalne. – Kontrowersje wokół trójszczeblowego ustroju samorządu terytorialnego były i będą. Niektóre ośrodki miejskie, takie jak Łomża, utraciły status województwa, obecnie ich szansą na wyznaczanie kierunków rozwoju są zrzeszenia, związki i stowarzyszanie samorządów. Subregion łomżyński powinien się umacniać oraz dbać o jedyną państwową uczelnię w Łomży, gdyż wiedza, edukacja i informacja, są warunkiem niezbędnym rozwoju – mówiła profesor Joanna Salachna.

Państwowa Wyższa Szkoła Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży powstała pięć lat po wejściu w życie reformy podziału terytorialnego. Filip Springer, publicysta i reportażysta, w książce „Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast”, podkreśla, że państwowe wyższe szkoły zawodowe (tzw. PWSZ-ety) były jedyną zrealizowaną przez ówczesne władze centralne obietnicą pomocy miastom, które w wyniku reformy administracyjnej utraciły status województw.

Konferencja „Kolorowy Świat Autyzmu”

Debata z udziałem naukowców z Polskiej Akademii Nauk

Centrum Mediacji

Mistrzyni Polski w boksie

Dr hab. Marek Rymsza o kodzie logiki polaryzacji

Centrum Mediacji

Odeszła śp. dr Alina Szepelska

Konkurs PWSIiP rozstrzygnięty

Kontakt